انتخاب زبان مناسب برای توسعه برنامه اندروید

توسعه یک برنامه اندروید راهی عالی برای کسب درآمد در حین یادگیری نکات و نکات یک زبان برنامه نویسی جدید است.. انواع مختلفی از زبان ها وجود دارد که می توانید از آنها برای ایجاد برنامه برای دستگاه های اندرویدی استفاده کنید, از جمله جاوا, کاتلین, سریع, هدف-C, و بیشتر. انتخاب زبان مناسب برای دستیابی به بهترین نتایج ضروری است, بنابراین انجام برخی تحقیقات مهم است.

جاوا

جاوا یکی از محبوب ترین زبان هایی است که در توسعه اپلیکیشن موبایل استفاده می شود. سازگاری جهانی آن به این معنی است که می تواند تقریباً بر روی هر دستگاه و سیستم عاملی اجرا شود. ماهیت رایگان آن نیز آن را به یک انتخاب ایده آل برای توسعه دهندگانی که تجربه کافی ندارند تبدیل می کند. این یک زبان منبع باز است و تنها به سرمایه گذاری کمی برای توسعه اپلیکیشن موبایل نیاز دارد. بسیاری از توسعه دهندگان این گزینه رایگان را برای توسعه برنامه ها برای پلتفرم های مختلف انتخاب می کنند.

زبان برنامه نویسی جاوا یک زبان همه منظوره قدرتمند است. در ایجاد شد 1995 توسط Sun Microsystems و اکنون متعلق به Oracle است. از انواع داده های اولیه و برنامه نویسی شی گرا پشتیبانی می کند. اگرچه نحو آن شبیه C/C++ است, جاوا سطح بسیار بالاتری از انتزاع دارد. علاوه بر این, کد جاوا همیشه به صورت کلاس ها و آبجکت ها نوشته می شود. زبان برنامه نویسی جاوا بخش کلیدی توسعه اپلیکیشن اندروید است. توسعه دهندگان می توانند از کتابخانه های استاندارد جاوا برای ایجاد برنامه های قابل انعطاف و قابل اعتماد استفاده کنند.

یکی از بهترین راه ها برای یادگیری جاوا برای توسعه اپلیکیشن اندروید، شبکه سازی با توسعه دهندگان دیگر است. پیوستن به یک انجمن توسعه‌دهنده به شما امکان می‌دهد داده‌ها و اطلاعات بینش را با توسعه‌دهندگان دیگر به اشتراک بگذارید. بدین ترتیب, هنگامی که در پروژه خاصی گیر کرده اید، شبکه ای از افراد خواهید داشت که باید به آنها مراجعه کنید. آنها می توانند به شما در رفع مشکلات کمک کنند و به شما در توسعه مهارت های توسعه برنامه جاوا کمک کنند.

کاتلین

Kotlin برای توسعه برنامه اندروید زبانی است که می تواند به شما در ساخت برنامه های اندروید کمک کند. با این کتاب, شما اصول کاتلین را یاد خواهید گرفت. این مجموعه بزرگی از لیست کدها را دارد و شما را در ساخت دو برنامه اندروید راهنمایی می کند. این کتاب توسط پیتر سامرهوف نوشته شده است و اگر تازه وارد کاتلین هستید یا مبتدی هستید مفید خواهد بود..

کاتلین یک زبان برنامه نویسی است که شبیه جاوا است, اما ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد. در نتیجه, می تواند بهره وری بیشتری را برای توسعه دهندگان ارائه دهد. زبان آسان برای یادگیری و خواندن است, یعنی کد دیگ بخار کمتر. این منجر به زمان توسعه سریعتر و هزینه های تعمیر و نگهداری کمتر می شود.

اگر می خواهید برنامه های اندروید را به سرعت توسعه دهید, کاتلین یک انتخاب عالی است. چندین بسته نرم افزاری در حال حاضر از Kotlin پشتیبانی می کنند. اگر از قبل جاوا را می شناسید, شما به راحتی می توانید Kotlin را در IDE خود ادغام کنید.

هدف-C

اگر می خواهید برای iOS و Android برنامه ایجاد کنید, می توانید از Objective-C استفاده کنید. این زبان برنامه نویسی اصلی برای Mac OS X است, اما برای توسعه بازی ها و برنامه های کاربردی دیگر برای پلتفرم های دیگر نیز مفید است. این یک سوپرمجموعه از C است و دارای ویژگی های زیادی است, مانند قابلیت های شی گرا و زمان اجرا پویا. Objective-C انواع اولیه زبان C را به ارث می برد, اما سینتکس را برای تعاریف کلاس و مدیریت گراف شی اضافه می کند. همچنین تایپ پویا را فراهم می کند و بسیاری از مسئولیت ها را به زمان اجرا موکول می کند.

Objective-C یک زبان برنامه نویسی قدرتمند و محبوب است. کارایی بالایی دارد و یادگیری آن آسان است. با این حال, استفاده از آن به سادگی سوئیفت نیست. اپل اخیرا سوئیفت را به عنوان جانشین Objective-C معرفی کرده است, که یک زبان کدنویسی بین پلتفرمی برای iOS و اندروید است. دارای ویژگی های بسیاری است که ایجاد برنامه ها با رابط های بصری را آسان تر می کند.

Objective-C یک زبان برنامه نویسی بسیار محبوب برای توسعه موبایل و وب است. مزایای زیادی را ارائه می دهد, از جمله نحو کد مختصر و واضح. همچنین به جاوا اسکریپت و کد بومی کامپایل می شود, و با جاوا سازگار است. این باعث می شود که آن را به یک انتخاب محبوب برای توسعه دهندگان برنامه اندروید تبدیل کند. علاوه بر این, می توان آن را برای استفاده در پلتفرم های دیگر به صورت متقابل کامپایل کرد, تبدیل آن به یک زبان برنامه نویسی همه کاره.

سریع

استفاده از Swift برای توسعه برنامه اندرویدی خود می تواند برای سرعت و عملکرد برنامه شما مفید باشد. سوئیفت یک زبان برنامه نویسی قدرتمند است که توسط اپل توسعه یافته است. هدف آن این است که به توسعه دهندگان انعطاف بیشتری در اجرای ایده های خلاقانه خود بدهد. از تمام دستگاه های اپل پشتیبانی می کند و سریعتر از Objective-C است. محبوبیت آن در حال افزایش است, و توسعه دهندگان بیشتری در حال ادغام کد سوئیفت در برنامه های خود هستند. علاوه بر این, برنامه های Swift نسبت به برنامه های نوشته شده در Objective-C ایمن تر هستند.

اولین قدم در یادگیری توسعه اپلیکیشن اندروید، یادگیری زبان برنامه نویسی است. زبان های مورد استفاده در ساخت اپلیکیشن شامل جاوا است, هدف-C, و سویفت. اگر تجربه برنامه نویسی دارید, می توانید هر یک از این زبان ها را انتخاب کنید و از آنها برای ایجاد یک برنامه سفارشی استفاده کنید. همچنین می توانید برنامه های ترکیبی را با HTML5 یا جاوا اسکریپت امتحان کنید.

سوئیفت همچنین دارای سازگاری C++ API است, که اگر می خواهید یک برنامه چند پلتفرمی بسازید می تواند مفید باشد. علاوه بر این, Swift همچنین از Android Autolayout پشتیبانی می کند, که ایجاد UI را آسان تر می کند. علاوه بر این, همچنین گزینه هایی برای استفاده از چارچوب های شخص ثالث ارائه می دهد. با تمام این ویژگی ها, Swift می تواند یک ابزار عالی برای توسعه اپلیکیشن اندروید باشد.

OpenGL

اگر قصد توسعه اپلیکیشن اندروید را دارید, پس باید از OpenGL استفاده کنید. این زبان برنامه نویسی به شما امکان ساخت بازی و گرافیک سه بعدی را می دهد. از طیف گسترده ای از اندازه های صفحه نمایش پشتیبانی می کند. همچنین می توانید از OpenGL برای ایجاد نمای دوربین و اعمال طرح ریزی استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید که چگونه از OpenGL استفاده کنید, می توانید اطلاعات بیشتری در مورد آن در راهنمای توسعه دهنده بخوانید.

OpenGL به طور گسترده در انواع پلتفرم های سخت افزاری پیاده سازی شده است, که ایجاد اپلیکیشن های مستقل از پلتفرم را برای توسعه دهندگان آسان تر می کند. علاوه بر این, OpenGL تحت تأثیر محدودیت های شتاب سخت افزاری قرار نمی گیرد. این بدان معنی است که می توانید برنامه هایی را توسعه دهید که به طور یکپارچه بر روی پلتفرم های مختلف کار می کنند, از جمله اندروید. این یک مزیت بزرگ برای توسعه دهندگان اندروید است. علاوه بر این, OpenGL توسط اکثر دستگاه های تلفن همراه پشتیبانی می شود. استفاده از این فناوری باعث می شود برنامه های شما انعطاف پذیرتر شوند.

OpenGL از دو نوع سایه زن استفاده می کند, سایه زن رأس و سایه زن قطعه نامیده می شود. سایه زن رأس داده های هندسی را به صورت شطرنجی پردازش می کند, در حالی که شیدر قطعه اطلاعات بافت و رنگ را مدیریت می کند. سپس این دو نوع سایه زن با هم کار می کنند تا یک کاراکتر سه بعدی را روی صفحه نمایش دهند.

APIهای سرویس مبتنی بر مکان

API های سرویس مبتنی بر مکان اندروید راه ساده ای برای ساخت برنامه های آگاه از موقعیت مکانی ارائه می دهند. با استفاده از این خدمات, می توانید ویژگی هایی مانند geofencing و شناسایی فعالیت را به برنامه خود اضافه کنید. API های Location تعدادی پارامتر را برمی گرداند, مانند فاصله, دقت, و سرعت, به برنامه شما.

یک برنامه مبتنی بر مکان می تواند مزایای زیادی ارائه دهد, از تورهای مجازی و ابزارهای واقعیت افزوده گرفته تا ردیابی ترجیحات کاربر. این برنامه ها همچنین داده هایی را در مورد مشتریان خود به صاحبان مشاغل ارائه می دهند’ رفتار - اخلاق, که می تواند به آنها در توسعه استراتژی بازاریابی خود کمک کند. علاوه بر این, این برنامه ها ممکن است یکپارچه سازی نقشه و مختصات GPS را ارائه دهند.

API های سرویس مبتنی بر مکان برای توسعه دهندگان برنامه اندروید دو گزینه را در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهند: یک روش دستی برای وارد کردن داده های مکان به یک برنامه, یا سرویسی که به طور خودکار کاربران را با استفاده از اطلاعات GPS مکان یابی می کند. خط باریکی بین استفاده از هر دوی این روش ها وجود دارد, بنابراین توسعه دهندگان باید گزینه ای را انتخاب کنند که به بهترین وجه نیازهای آنها را برآورده می کند.

خنجر

می‌توانید چندین مؤلفه را با چارچوب توسعه برنامه اندروید Dagger ایجاد کنید. سپس, شما باید آنها را به روش مناسب تعریف کنید. مثلا, می توانید یک LoginViewModel و یک LoginActivity ایجاد کنید. هر دو مولفه عملکرد یکسانی خواهند داشت, اما به کلاس های زیربنایی مختلفی نیاز دارد. شما می توانید از این الگو برای مقیاس پذیرتر و کارآمدتر کردن برنامه خود استفاده کنید. با این حال, شما باید از برخی محدودیت ها آگاه باشید.

یکی از معایب استفاده از حاشیه نویسی دامنه این است که می توانند نشت حافظه را معرفی کنند. از آنجایی که یک جزء محدوده زمانی باید در حافظه باشد که به یک فعالیت تزریق می شود, تا زمانی که برنامه از بین نرود در آنجا باقی خواهد ماند. از سوی دیگر, یک نمونه منحصر به فرد از UserRepository تا زمانی که برنامه از بین برود در حافظه باقی می ماند. تا از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری شود, می توانید چند تزریق را اعلام کنید() روش های موجود در مؤلفه شما. این روش ها را می توان هر چیزی نامید، اما باید شیئی را دریافت کنند که می خواهید تزریق کنید.

Dagger همچنین تزریق مناسب فیلدها را با استفاده از @Inject تضمین می کند. این بسیار مهم است زیرا فریم ورک ممکن است وابستگی‌های شما را در مکان‌های مناسب پیدا نکند. برای مثال, اگر یک جزء دارای چندین نمونه از یک کلاس باشد, اگر Dagger نتواند آنها را پیدا کند یک خطای زمان کامپایل ایجاد می کند.

ReactiveX/RxAndroid

توسعه دهندگان اندروید می توانند از ReactiveX برای فعال سازی برنامه های خود استفاده کنند. این نوع برنامه نویسی به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا به جای رشته رابط کاربری، عملیات شبکه را بر روی یک رشته پس زمینه مدیریت کنند.. همچنین می توان یک رشته را برای استفاده در یک کار پس زمینه و یک رشته جداگانه برای به روز رسانی رابط کاربری مشخص کرد.. برای انجام این, ما باید با استفاده از عملگر create یک شیء قابل مشاهده سفارشی ایجاد کنیم. این شی باید رابط Observable.OnSubscribe را پیاده سازی کند و onNext را کنترل کند, یک خطا, و متدهای onCompleted.

ReactiveX یک زبان برنامه نویسی است که از مشاهدهگرها و مشاهده پذیرها برای ایجاد یک شی که داده ها را منتشر و مصرف می کند استفاده می کند.. قابل مشاهده ها اشیاء ساده ای هستند که داده های مختلفی را نشان می دهند. آنها نمونه هایی از کلاس Observable هستند و تعداد زیادی روش ثابت دارند. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای ایجاد یک مشاهده‌پذیر، استفاده از عملگر just است, که یک قابل مشاهده ساده ایجاد خواهد کرد. همچنین می توانید یک ناظر به آن اضافه کنید تا شیء را وادار به انتشار داده کند. این باعث می شود که یک پیام Hello در پنجره ورود به سیستم Android Studio ظاهر شود.

اپراتورهای ReactiveX نیز می توانند ایجاد کنند, تبدیل, و انجام عملیات بر روی قابل مشاهده ها. مثلا, عملگر from می‌تواند از فهرست یا آرایه‌ای از اشیاء عدد صحیح، یک قابل مشاهده ایجاد کند.