We programmeren uw zichtbaarheid! Positieve prestaties met ONMA scout Android app-ontwikkeling zijn gegarandeerd.
contact
Als je Android-app-programmering wilt leren, je bent niet alleen. In werkelijkheid, het is gemakkelijk om te beginnen! Begin met Android Studio, De gratis ontwikkelomgeving van Google. Je hebt ook de Java Development Kit nodig. Dan, je kunt beginnen met het schrijven van je eerste apps. Eventueel, je gaat verder met Intents, Java, Activiteit Levenscyclus Callbacks, en meer!
Het programmeren van Android-apps met slepen en neerzetten is een eenvoudige en krachtige techniek waarmee u zeer interactieve toepassingen kunt bouwen. Met het slepen-en-neerzetten-mechanisme kunt u objecten in de app verplaatsen zonder de rest van de toepassing te beïnvloeden. Sleepgebeurtenissen worden via een Android-gebeurtenis naar luisteraars verzonden. De sleepgebeurtenis bevat informatie over de toestand van het object en kan gegevens bevatten zoals een X-y-coördinaat. De sleepgebeurtenislistener ontvangt de gegevens en roept de methode getX . aan() of krijgY() om de huidige positie van het sleeppunt te verkrijgen. Als het slepen is voltooid, de luisteraar retourneert een boolean true of false.
Android-app-programmering via slepen en neerzetten is mogelijk met Eclipse 4.4 (Luna) en Java 1.7. Drag-and-drop implementeren, je moet een OnTouchListener toevoegen aan je activiteit. Dan, maak een DragShadowBuilder die de afbeelding specificeert die moet worden weergegeven tijdens het slepen.
Het programmeren van Android-apps met slepen en neerzetten omvat het gebruik van drag-gebeurtenisklassen en drag-listeners. Sleepgebeurtenissen beginnen met een gebruikerstrigger. Dan, de app biedt een startDragAndDrop() terugbellen. Als de sleepgebeurtenislistener false retourneert, het systeem zal de callback-methode niet aanroepen. De klasse DragEvent is vergelijkbaar met onTouchEvent.
U kunt het gedrag van een slepen-en-neerzetten-gebeurtenis wijzigen door de methode onProvideShadowMetrics te overschrijven. Deze methode retourneert informatie over de grootte en het aanraakpunt van de sleepgebeurtenis. U kunt het gebaar voor slepen en neerzetten ook wijzigen door de methode onDrawShadow te overschrijven.
Het programmeren van Android-apps met slepen en neerzetten is een eenvoudige en flexibele techniek waarmee u mobiele applicaties van hoge kwaliteit kunt bouwen. Met slepen en neerzetten, u kunt ook systeemgebeurtenissen activeren wanneer gebruikers slepen-en-neerzetten-acties uitvoeren.
Intenties worden gebruikt om te communiceren tussen verschillende componenten in een Android-app. Een Android-applicatie kan zowel expliciete als impliciete bedoelingen ondersteunen, die worden gebruikt om de gegevensstroom van de ene applicatie naar de andere te regelen. Een voorbeeld hiervan is een browservenster dat een gebruiker doorverwijst naar een andere toepassing wanneer deze deze opent.
Intenties kunnen een enkel getal of een tekenreeks zijn, en worden gebruikt om andere activiteiten binnen een app te activeren. Naast het activeren van andere componenten van een app, intenties kunnen ook worden gebruikt om activiteiten binnen een app te verplaatsen. De sleutel is om ze verstandig te gebruiken. U moet serialiseerbare of deelbare gegevens vermijden wanneer u met intenties werkt.
Bijvoorbeeld, je zou een enkele string kunnen gebruiken om voorraadgegevens aan een gebruiker te tonen. Dan, ze konden op het luisterelement klikken om de financiële details van het aandeel te zien. De app geeft deze details dan weer in een lijstweergave. De app kan zelfs worden aangepast door gebruikers de gewenste voorraad te laten kiezen. Vervolgens wordt een lijst met aandelen weergegeven op basis van de door hen gekozen criteria, inclusief eventuele lopende aankopen en verkooporders.
Android-apps bestaan vaak uit meerdere schermen. Soms, gebruikers moeten om verschillende redenen tussen apps schakelen. Om dit te bereiken, ze gebruiken het intentiemechanisme. Intenties worden gebruikt om activiteiten binnen dezelfde app te verbinden, evenals tussen apps. Schakelen tussen apps, u moet een nieuw intentieobject maken en een geschikte Android-methode gebruiken.
Met intenties kunnen Android-apps functionaliteit bieden die vergelijkbaar is met internet. Om dit te doen, Android-apps kunnen een intentiefilter voor weblinks implementeren. Dit betekent dat links die naar websites verwijzen, de Android-app openen in plaats van een webpagina. In aanvulling, Android 12 generieke webintenties geïntroduceerd, die worden gebruikt om de standaard browser-app van de gebruiker te openen.
Wanneer u code schrijft in Android-apps, u kunt vaak Callbacks voor de levenscyclus van activiteiten tegenkomen. Deze callbacks laten u weten wanneer uw app moet worden gesloten, herstart, of teruggekeerd naar de vorige staat. Gelukkig, deze callbacks kunnen worden gebruikt in zowel Activiteit- als Fragment-contexten.
Er zijn drie soorten activiteitslevenscyclus-callbacks:. De eerste, opStart(), wordt aangeroepen wanneer een activiteit voor het eerst op het scherm verschijnt. De seconde, op CV(), wordt aangeroepen wanneer een activiteit terugkeert nadat deze is opgeschort. Dit is een kritieke terugroepactie voor elke Android-app, omdat het kan voorkomen dat uw app lang werkt.
U moet de Android API begrijpen om deze callbacks te maken. De methoden onStart en onStop worden meerdere keren door het systeem aangeroepen. Dit betekent dat uw app de onStart-methode meerdere keren kan aanroepen. Hierdoor wordt uw activiteit zichtbaar en verborgen. Je zou ook moeten kunnen zien wanneer de activiteit is vernietigd door de logcat-berichten te bekijken.
De callbacks onCreate en onDestroy worden geactiveerd door het besturingssysteem als gevolg van gebruikersinteractie. Ontwikkelaars kunnen de callbacks ook negeren. Echter, bij het negeren van de callbacks, ontwikkelaars moeten altijd de superklasse-methode aanroepen. Als u dit niet doet, kan de app in een vreemde staat werken of zelfs crashen.
Activiteitslevenscyclus-callbacks helpen u te begrijpen wanneer uw toepassing een onderbroken of gestopte status moet krijgen. U moet gedurende deze tijd geen intensieve berekeningen uitvoeren, omdat het de overgang naar de volgende staat kan vertragen en de gebruikerservaring kan beëindigen.
Het loggen van Android-applicaties kan een handig hulpmiddel zijn voor ontwikkelaars. Android gebruikt een gecentraliseerd systeem voor het opslaan van logberichten, die kan worden gefilterd op categorie of prioriteit. U kunt de berichten aanpassen door aangepaste logboekinstructies te schrijven die relevant zijn voor de functionaliteit van uw app. Er zijn verschillende manieren om log-instructies te loggen en te analyseren.
Een van de gemakkelijkste manieren om te loggen is door een ingebouwde Log-klasse te gebruiken. Logmethoden accepteren twee of drie argumenten. De meeste logberichten bevatten twee argumenten. De argumenten moeten van het type String zijn. Dit type logboekregistratie is beperkend, maar het is een handig hulpmiddel voor vele doeleinden.
Het loggen van Android-apps is een populaire programmeerpraktijk geworden voor ontwikkelaars. In het algemeen, een Android-app moet de levenscyclusgebeurtenissen registreren wanneer ze zich voordoen. Als de toepassing een probleem moet debuggen, het zou informatie moeten loggen die ontwikkelaars helpt bij het debuggen van de applicatie. U kunt ook debug-informatie loggen met behulp van de Log.d() methode. De laatste methode kan ook variabele waarden loggen en berichten afdrukken.
Hoewel debuggen nuttig is in het geval van fouten, overloggen kan de prestaties verminderen. De beste praktijk is om debug-logboekregistratie alleen te gebruiken voor ontwikkeling, en verwijder de uitgebreide logboekregistratie voordat u uw toepassing publiceert. Als een ontwikkelaar, u moet altijd de logoutput controleren voordat u deze publiceert. Android SDK wordt geleverd met een geïntegreerde logboekklasse. Het schrijft de gegevens van de applicatie naar een log genaamd LogCat. Echter, deze methode heeft enkele prestatieproblemen, dus het mag alleen worden gebruikt als dat nodig is.
U kunt de systeemlogboeken ook in Android bekijken. Deze logboeken bevatten informatie over alles, van analysegebeurtenissen tot locatie- en boekingslogboeken. U kunt de loguitvoer filteren op toepassingspakket met behulp van een tool zoals Android Studio.