Jak nauczyć się programowania aplikacji na Androida

Jeśli chcesz nauczyć się programowania aplikacji na Androida, nie jesteś sam. Faktycznie, łatwo jest zacząć! Zacznij od Android Studio, Bezpłatne środowisko programistyczne Google. Będziesz także potrzebował Java Development Kit. Następnie, możesz zacząć pisać swoje pierwsze aplikacje. Ostatecznie, przejdziesz do Intencji, Jawa, Oddzwonienia do cyklu życia aktywności, i więcej!

Przeciągnij i upuść

Programowanie aplikacji na Androida metodą „przeciągnij i upuść” to prosta i wydajna technika, która może pomóc w tworzeniu wysoce interaktywnych aplikacji. Mechanizm przeciągania i upuszczania pozwala przenosić obiekty w aplikacji bez wpływu na resztę aplikacji. Zdarzenia przeciągania są wysyłane do słuchaczy za pośrednictwem zdarzenia w systemie Android. Zdarzenie przeciągania zawiera informacje o stanie obiektu i może zawierać dane, takie jak współrzędne X-y. Detektor zdarzenia przeciągania odbiera dane i wywołuje metodę getX() lub zdobądź Y() aby uzyskać aktualną pozycję punktu przeciągania. Jeśli operacja przeciągania została zakończona, słuchacz zwraca wartość logiczną prawda lub fałsz.

Programowanie aplikacji na Androida metodą „przeciągnij i upuść” jest możliwe dzięki Eclipse 4.4 (Luna) i Java 1.7. Aby zaimplementować przeciąganie i upuszczanie, musisz dodać OnTouchListener do swojej aktywności. Następnie, utwórz DragShadowBuilder, który określa obraz, który ma być wyświetlany podczas operacji przeciągania.

Programowanie aplikacji na Androida metodą „przeciągnij i upuść” wymaga użycia klas zdarzeń przeciągania i detektorów przeciągania. Zdarzenia przeciągania zaczynają się od wyzwalacza użytkownika. Następnie, aplikacja zapewnia startDragAndDrop() oddzwonić. Jeśli detektor zdarzenia przeciągania zwraca wartość false, system nie wywoła metody callback. Klasa DragEvent jest podobna do onTouchEvent.

Możesz zmienić zachowanie zdarzenia przeciągania i upuszczania, zastępując metodę onProvideShadowMetrics. Ta metoda zwraca informacje dotyczące rozmiaru i punktu dotyku zdarzenia przeciągania. Możesz także zmodyfikować gest przeciągania i upuszczania, zastępując metodę onDrawShadow.

Programowanie aplikacji na Androida metodą „przeciągnij i upuść” to prosta i elastyczna technika, która umożliwia tworzenie wysokiej jakości aplikacji mobilnych. Przeciągnij i upuść, możesz także wyzwalać zdarzenia systemowe, gdy użytkownicy wykonują czynności przeciągnij i upuść.

Intencje

Intencje służą do komunikacji między różnymi komponentami w aplikacji na Androida. Aplikacja na Androida może obsługiwać zarówno jawne, jak i niejawne intencje, które służą do sterowania przepływem danych z jednej aplikacji do drugiej. Przykładem może być okno przeglądarki, które po otwarciu przekierowuje użytkownika do innej aplikacji.

Intencje mogą być pojedynczą liczbą lub ciągiem, i służą do wyzwalania innych działań w aplikacji. Oprócz wyzwalania innych komponentów aplikacji, intencje mogą być również używane do przenoszenia działań w aplikacji. Kluczem do sukcesu jest ich mądre wykorzystanie. Podczas pracy z intencjami należy unikać danych możliwych do serializacji lub paczkowania.

Na przykład, możesz użyć jednego ciągu, aby pokazać użytkownikowi dane giełdowe. Następnie, mogli kliknąć element słuchaj, aby zobaczyć szczegóły finansowe akcji. Aplikacja wyświetliłaby te szczegóły w widoku listy. Aplikację można nawet dostosować, umożliwiając użytkownikom wybór żądanych akcji. Następnie wyświetli listę akcji w oparciu o wybrane przez nich kryteria, w tym wszelkie oczekujące zakupy i zamówienia sprzedaży.

Aplikacje na Androida często składają się z kilku ekranów. Czasami, użytkownicy muszą przełączać się między aplikacjami z różnych powodów. Do osiągnięcia tego, używają mechanizmu Intentu. Intencje służą do łączenia działań w tej samej aplikacji, jak również między aplikacjami. Aby przełączać się między aplikacjami, powinieneś utworzyć nowy obiekt intencji i użyć odpowiedniej metody Androida.

Intencje umożliwiają aplikacjom na Androida udostępnianie funkcji podobnych do funkcji internetowych. Aby to zrobić, Aplikacje na Androida mogą implementować filtr intencji dla linków internetowych. Oznacza to, że linki prowadzące do witryn internetowych otworzą aplikację na Androida zamiast strony internetowej. Dodatkowo, Android 12 wprowadzono ogólne intencje internetowe, które służą do otwierania domyślnej aplikacji przeglądarki użytkownika.

Oddzwonienia do cyklu życia aktywności

Kiedy piszesz kod w aplikacjach na Androida, często możesz natknąć się na wywołania zwrotne cyklu życia aktywności. Te wywołania zwrotne informują, kiedy Twoja aplikacja powinna zostać zamknięta, uruchomiony ponownie, lub powrócił do poprzedniego stanu. Na szczęście, te wywołania zwrotne mogą być używane zarówno w kontekście aktywności, jak i fragmentów.

Istnieją trzy rodzaje wywołań zwrotnych cyklu życia aktywności. Pierwszy, na starcie(), jest wywoływana za każdym razem, gdy na ekranie pojawia się aktywność. Drugi, onResume(), jest wywoływana, gdy działanie powraca z zawieszenia. Jest to krytyczne wywołanie zwrotne dla dowolnej aplikacji na Androida, ponieważ może uniemożliwić jej długie działanie.

Aby wykonać te wywołania zwrotne, musisz znać interfejs Android API. Metody onStart i onStop są wielokrotnie wywoływane przez system. Oznacza to, że Twoja aplikacja może kilka razy wywołać metodę onStart. Spowoduje to, że Twoja aktywność będzie widoczna i ukryta. Powinieneś również być w stanie stwierdzić, kiedy aktywność została zniszczona, przeglądając komunikaty logcat.

Wywołania zwrotne onCreate i onDestroy są wyzwalane przez system operacyjny w wyniku interakcji użytkownika. Programiści mogą również omijać wywołania zwrotne. Jednakże, podczas zastępowania wywołań zwrotnych, programiści powinni zawsze wywoływać metodę superklasy. Niezastosowanie się do tego może spowodować uruchomienie aplikacji w dziwnym stanie, a nawet awarię.

Wywołania zwrotne cyklu życia aktywności pomagają zrozumieć, kiedy aplikacja powinna wejść w stan wstrzymania lub zatrzymania. W tym czasie nie należy wykonywać intensywnych obliczeń, ponieważ może opóźnić przejście do następnego stanu i zakończyć doświadczenie użytkownika.

Logowanie

Rejestrowanie aplikacji na Androida może być przydatnym narzędziem dla programistów. Android używa scentralizowanego systemu do przechowywania komunikatów logów, które można filtrować według kategorii lub priorytetu. Możesz dostosować wiadomości, pisząc niestandardowe oświadczenia dziennika, które są istotne dla funkcjonalności Twojej aplikacji. Istnieje kilka sposobów rejestrowania i analizowania oświadczeń dziennika.

Jednym z najłatwiejszych sposobów logowania jest użycie wbudowanej klasy Log. Metody logowania akceptują dwa lub trzy argumenty. Większość komunikatów dziennika zawiera dwa argumenty. Argumenty muszą być typu String. Ten rodzaj logowania jest ograniczający, ale jest to przydatne narzędzie do wielu celów.

Rejestrowanie aplikacji na Androida stało się popularną praktyką programistyczną dla programistów. Ogólnie, aplikacja na Androida powinna rejestrować zdarzenia cyklu życia za każdym razem, gdy one występują. Jeśli aplikacja wymaga debugowania problemu, powinien rejestrować informacje, które pomagają programistom w debugowaniu aplikacji. Możesz także rejestrować informacje debugowania za pomocą Log.d() metoda. Ta ostatnia metoda może również rejestrować wartości zmiennych i drukować komunikaty.

Podczas gdy debugowanie jest pomocne w przypadku błędów, nadmierne logowanie może obniżyć wydajność. Najlepszą praktyką jest używanie rejestrowania debugowania tylko do programowania, i usuń pełne rejestrowanie przed opublikowaniem aplikacji. Jako deweloper, zawsze powinieneś przejrzeć dane wyjściowe logowania przed ich opublikowaniem. Android SDK zawiera zintegrowaną klasę rejestrowania. Zapisuje dane aplikacji do dziennika o nazwie LogCat. Jednakże, ta metoda ma pewne problemy z wydajnością, więc należy go używać tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

Możesz także przeglądać logi systemowe w systemie Android. Te dzienniki zawierają informacje o wszystkim, od zdarzeń analitycznych po dzienniki lokalizacji i rezerwacji. Możesz filtrować dane wyjściowe dziennika według pakietu aplikacji za pomocą narzędzia takiego jak Android Studio.