Dowiedz się, jak zaprogramować aplikację na Androida

Jeśli chcesz nauczyć się programować aplikację na Androida, musisz wiedzieć kilka rzeczy o kodzie Java, ukryte intencje, Opcje programistyczne, oraz system modułowy. Oto podstawy programowania dla Androida. Jeśli nadal jesteś zdezorientowany, Czytaj dalej. W mgnieniu oka dowiesz się, jak stworzyć prostą aplikację! Następnie, będziesz mieć solidne podstawy do przyszłego rozwoju.

Kod Java

W tym kursie, poznasz wszystkie komponenty potrzebne do stworzenia aplikacji na Androida, w tym powiązanie z systemem Android i testy automatyczne. Po tym, jak nauczysz się tworzyć te komponenty, będziesz mógł tworzyć profesjonalnie wyglądające aplikacje. Korzystanie z oprogramowania Java-Code dla aplikacji na Androida to świetny sposób na naukę programowania najpopularniejszego mobilnego systemu operacyjnego. Jednakże, jeśli nie masz czasu lub wiedzy, aby stworzyć własną aplikację, zamiast tego powinieneś rozważyć zatrudnienie wyspecjalizowanego programisty aplikacji na Androida.

Na przykład, Twoja aplikacja na Androida może wchodzić w interakcję z usługami internetowymi zorientowanymi na REST. Pomaga to generować większą wartość, ponieważ pokazuje użytkownikom istotne informacje. Takie dane są zwykle ładowane z różnych usług internetowych w czasie działania aplikacji i okresowo aktualizowane. Gdy nauczysz się programować aplikacje na Androida w Javie, będziesz gotowy do stworzenia profesjonalnie wyglądającej aplikacji. Możesz zacząć już dziś zapisując się na bezpłatny kurs programowania Androida!

Dla początkujących, Programowanie kodu Java dla aplikacji na Androida nie jest trudne. Najnowsza wersja JDK jest dostępna w firmie Oracle. Aby używać tego języka, musisz mieć zintegrowane środowisko programistyczne (IDE). Jest to program, który umożliwia wprowadzenie kodu i wywołanie JDK. IDE, którego używasz do programowania na Androida, nazywa się Android Studio IDE. Ten program został zaprojektowany tak, aby kodowanie było tak proste, jak to tylko możliwe.

ukryte intencje

Struktura Androida wykorzystuje obiekty Intent do kierowania aplikacjami. Obiekty intencji mogą być wykorzystywane do różnych celów, łącznie z określeniem, który komponent należy uruchomić i wykonaniem działań. Dane lub akcja zawarte w obiekcie Intent są również przekazywane do komponentu odbierającego. Informacje te umożliwiają komponentowi odbiorcy wykonanie żądanej akcji. Jeśli intencja jest ustawiona na początek, komponent odbiorcy wykona akcję lub wyśle ​​żądane dane.

W programowaniu aplikacji na Androida, uruchamiając usługi, zawsze najlepiej jest kierować się wyraźnymi intencjami. Nie deklaruj zamiarów świadczenia usług, jeśli używasz ukrytych zamiarów. Stwarza to zagrożenie bezpieczeństwa, ponieważ użytkownik nie może zobaczyć, która usługa odpowie na żądanie aplikacji. Dodatkowo, używanie ukrytych zamiarów podczas uruchamiania usług jest niebezpieczne. Android 5.0 zgłosi wyjątek, jeśli spróbujesz wywołać bindService() z ukrytym zamiarem. Ma to na celu zapewnienie bezpieczeństwa platformy.

Obiekt PendingIntent otacza obiekt Intent. Obiekt PendingIntent deklaruje, że intencja zostanie wykonana, gdy użytkownik wykona akcję z Powiadomieniem. Następnie NotificationManager lub AlarmManager realizuje zamierzenie. Jeśli zamiar nie zostanie rozwiązany, obiekt PendingIntent zwraca działanie. Zwraca również usługę. Tą drogą, aplikacje mogą uruchamiać aplikacje, kiedy tego potrzebują.

Opcje programistyczne

Aby użyć „geheim’ ustawienia na Androidzie, musisz uzyskać dostęp do „Opcji programisty”. Te ustawienia są domyślnie ukryte i należy je włączyć ręcznie. Możesz to zrobić w aplikacji Ustawienia systemu Android. Mogą powodować problemy z wydajnością, jeśli nie są poprawnie włączone. Dobra wiadomość jest taka, że ​​można je łatwo usunąć. Przyjrzyjmy się, jak włączyć „geheim’ opcje. Oto kilka sposobów uzyskania dostępu do pliku „geheim’ menu na urządzeniu z Androidem:

Jeśli tworzysz aplikację mobilną na Androida, znajdziesz tego „programistę”.’ opcje są dostępne. Chociaż nie wszystkie te ustawienia są konieczne, mogą pomóc Ci zidentyfikować problemy i poprawić wydajność aplikacji. Niektóre z tych opcji obejmują debugowanie USB, funkcja, która może pomóc w zrootowaniu telefonu, zainstaluj niestandardowy ROM, i wykonaj kopię zapasową swoich danych. Inny „programista”.’ Opcje umożliwiają analizę wydajności urządzenia i rozwiązywanie problemów.

Oprócz debugowania i tworzenia środowisk debugowania, Android Studio obsługuje także przeglądanie atrybutów w aplikacjach i układach. Pomimo swoich zalet, debugowanie nie zawsze może dostarczyć wszystkich informacji potrzebnych do naprawienia awarii lub błędu. Bez tych narzędzi tworzenie aplikacji na Androida jest trudne. Jednakże, jeśli nie masz odpowiednich narzędzi, na początek możesz skorzystać z poniższych wskazówek. I w końcu, nie zapomnij o tym pamiętać!

System modułowy

Jeśli chcesz szybko stworzyć aplikację na Androida, idealne narzędzie do tego zadania można znaleźć w Internecie. Znajdziesz wiele najwyżej ocenianych opcji, za które pobierana jest miesięczna opłata. Pakiety różnią się w zależności od dostawcy, z którego korzystasz i rodzaju tworzonej aplikacji. Istnieją dwa główne typy aplikacji: natywne i PWA. Obydwa mają swoje zalety i wady. Aplikacje natywne są pobierane ze sklepu z aplikacjami lub Google Play i mają więcej funkcjonalności niż PWA.

Jeśli jesteś nowicjuszem w programowaniu, będziesz chciał skorzystać z narzędzia online, takiego jak App-Buider. Narzędzie to jest kompatybilne z większością języków programowania i jest idealne zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych programistów. Jednakże, ważne jest, aby pamiętać, że zanim spróbujesz tego dokonać, powinieneś posiadać pewną wiedzę na temat Javy lub innego języka programowania. W przeciwnym razie, prawdopodobnie skończysz ze źle zakodowaną aplikacją.

Samodzielne tworzenie aplikacji jest procesem czasochłonnym, ale jest to bardziej opłacalna opcja niż zatrudnienie programisty. Kreatory aplikacji udostępniają obszerny zestaw elementów aplikacji. Jednakże, wadą jest ograniczone możliwości dostosowywania i dostępne funkcje. Dostosowania są trudne do osiągnięcia, ale są dostępne. Tworzenie własnej aplikacji może być właściwą opcją, jeśli chcesz stworzyć małą aplikację przy niewielkim budżecie.

Tworzenie projektu Android Studio

Aby rozpocząć tworzenie aplikacji na Androida, musisz utworzyć projekt Android Studio. Projekt zawiera listę plików, łącznie z kodem źródłowym aplikacji na Androida, ustawienia poziomu, i pliki zasobów. Po dodaniu tych plików do projektu, możesz zacząć pisać aplikację. W pierwszym kroku, musisz nazwać swój projekt. Domyślnie, projekt nazywa się aplikacja. Aby zmienić nazwę, kliknij Plik > Nowy > Moduł.

Kiedy zaczynasz tworzyć swoją aplikację, narzędzie Android Studio wygeneruje przykładowy projekt. Jeśli chcesz stworzyć własną aplikację, możesz zmienić nazwę w polu Nazwa. Nazwa pojawi się w Twojej aplikacji, gdy zostanie ona zainstalowana na urządzeniu użytkownika i gdy będzie dostępna w Google Play. Aby to zmienić, możesz zastąpić domyślną nazwę własną. Alternatywnie, możesz użyć nazwy aplikacji, która jest już w ustawieniach projektu.

W projekcie możesz także tworzyć podfoldery. Te podfoldery zawierają pliki potrzebne do zbudowania aplikacji na Androida. Folder src/ zawiera kod źródłowy Java, podczas gdy katalog lib/folder zawiera dodatkowe pliki jar wymagane w czasie wykonywania. Zasoby/folder zawiera pliki statyczne i zasoby do rysowania. W końcu, gen/folder zawiera wygenerowany kod źródłowy wygenerowany przez narzędzia do budowania systemu Android.

Narzędzia do refaktoryzacji

Narzędzia refaktoryzacyjne do programowania aplikacji na Androida mogą pomóc w ograniczeniu standardowego kodu, uprościć kod, i uprość swój projekt. Kilka przykładów narzędzi do refaktoryzacji obejmuje Dagger, Rękojeść, i SafeArgs. Biblioteki te znacznie ułatwiają codzienne życie programistów, usuwając szablonowy kod, zapobieganie wyciekom pamięci, i zarządzanie cyklami życia działań. Wszystkie te funkcje pozwalają skupić się na logice biznesowej zamiast pisać szablonowy kod.

Refaktoryzacja to dobry sposób na zmniejszenie wysiłku związanego z kodowaniem, czas, i koszty. Technikę tę można zastosować w niemal każdej architekturze oprogramowania, a każdy programista z odrobiną wiedzy na temat kodowania wyższego poziomu może rozpocząć proces. Dodatkowo, może zaoszczędzić dużo czasu i energii, umożliwiając oczyszczenie niektórych warstw kodu przy jednoczesnym utrzymaniu minimalnego całkowitego kosztu projektu. Narzędzia do refaktoryzacji można nawet wykorzystać do konwersji starszych aplikacji komputerowych na aplikacje mobilne.

Narzędzia refaktoryzacyjne do programowania aplikacji na Androida mogą pomóc w zmianie nazw metod i elementów klas Java. Dodatkowo, Android Studio umożliwia podgląd efektu zmiany nazwy każdego pliku. Oznacza to, że nie musisz pisać nowego kodu, aby zaktualizować istniejący. Jeśli nie masz pewności, jak zmienić nazwę określonej metody lub klasy, możesz użyć narzędzi do refaktoryzacji Android Studio, aby upewnić się, że robisz to poprawnie.

Hybrydowa aplikacja Entwicklung na iOS i Androida

Pierwszą rzeczą, która odróżnia aplikacje natywne od hybrydowych, jest sposób ich programowania. Podczas gdy aplikacje natywne są zoptymalizowane pod kątem jednej platformy, aplikacje hybrydowe są w stanie wykorzystać najlepsze funkcje obu platform. Z tego powodu, są preferowane do szybkiej gry na obu platformach. Ponadto, aplikacje hybrydowe korzystają z systemów operacyjnych’ różne funkcje. Jednakże, nie są tak natywne jak aplikacja natywna. W zależności od potrzeb użytkownika, Dla niektórych użytkowników preferowane są aplikacje hybrydowe.

Podczas korzystania z rozwoju hybrydowego, możesz zaoszczędzić czas i pieniądze, korzystając z tej samej platformy do programowania na Androida i iOS. Na przykład, nie musisz inwestować w osobne platformy interfejsu użytkownika. Ponadto, aplikacje hybrydowe można szybko i tanio wprowadzić na rynek i służyć jako balon testowy. Tworzenie aplikacji hybrydowych pomaga skrócić czas i koszty tworzenia aplikacji oraz szybciej wprowadzić produkt na rynek.

Kolejną zaletą korzystania z rozwoju hybrydowego jest elastyczność, na jaką pozwala. Oprócz rodzimego rozwoju, aplikacje hybrydowe mogą korzystać z treści internetowych napisanych dla witryny internetowej na komputery. W ten sposób, możesz wyświetlać treści internetowe we wszystkich częściach aplikacji, łącznie z lejkiem zakupowym. Dostęp do funkcji sprzętowych aplikacji natywnych można także uzyskać za pomocą kodu natywnego. Aplikacje hybrydowe mogą również korzystać z interfejsów API JavaScript na platformach, które je obsługują.